Douwe Kamminga

In mijn zanglessen staat de relatie met de klank als natuurlijk, zelforganiserend fenomeen centraal. 

Het zelforganiserend vermogen van de klank verlangt een onvoorwaardelijke bereidheid tot waarnemen.

Dit betekent het opschorten van de wil om de klank te beïnvloeden en te 'verfraaien' (of zich ervoor te verontschuldigen), en ook het op het spoor komen van emotionele en fysieke blokkades die de zelforganiserende eigenschap van de klank in de weg staan. 

Naarmate de klank vrijer, energieker en krachtiger wordt verdwijnen emotionele en fysieke blokkades. Een proces dat onherroepelijk leidt tot herstel van de connectie met het lichaam en de eigen natuur. 

Een vrije klank kortom toont een vrij mens.

De stijl waarin iemand wil zingen, hetzij pop, volksmuziek,  musical of klassiek is hierbij ook volledig vrij. 

In mijn meer dan dertigjaar omspannende loopbaan als zangdocent ben ik blijven leren en me blijven verdiepen in het fascinerende 'instrument' dat wij als levende mensen zijn tijdens het zingen. Mijn belangrijkste inspiratiebronnen vormen het werk van Stephen Porges ( Polyvagale-theorie), Laurence Heller (grondlegger van de NARM-methode, een model voor psycho-biologische ontwikkeling), Bonnie Bainbrigde ( Body-Mind Centering), Ingrid Voermans (de invloedrijkste vertegenwoordigster van de Lichtenberg-methode oftewel klankgeoriënteerde methode in Nederland) en het Taoïsme, (het principe van de Natuur en de Innerlijke kracht)